Pale Blue Dot - Blog Posts

A universe in motion seen from the International Space Station during a night pass over Earth.

(@ wonderofscience on Twitter)

Timelapse created from images courtesy of the Earth Science and Remote Sensing Unit, NASA Johnson Space Center(ISS061-E-110520-111341 eol.jsc.nasa.gov).

Water, Water Everywhere; We Track Drops to Drink!

When we think about what makes a planet habitable, we’re often talking about water. With abundant water in liquid, gas (vapor) and solid (ice) form, Earth is a highly unusual planet. Almost 70% of our home planet’s surface is covered in water!

But about 97% of Earth’s water is salty – only a tiny amount is freshwater: the stuff humans, pets and plants need to survive.

Water on our planet is constantly moving, and not just geographically. Water shifts phases from ice to water to vapor and back, moving through the planet’s soils and skies as it goes.

That’s where our satellites come in.

Look at the Midwestern U.S. this spring, for example. Torrential rain oversaturated the soil and overflowed rivers, which caused severe flooding, seen by Landsat.

Our satellites also tracked a years-long drought in California. Between 2013 and 2014, much of the state turned brown, without visible green.  

It’s not just rain. Where and when snow falls – and melts – is changing, too. The snow that falls and accumulates on the ground is called snowpack, which eventually melts and feeds rivers used for drinking water and crop irrigation. When the snow doesn’t fall, or melts too early, communities go without water and crops don’t get watered at the right time.

Even when water is available, it can become contaminated by blooms of phytoplankton, like cyanobacteria . Also known as blue-green algae, these organisms can make humans sick if they drink the water. Satellites can help track algae from space, looking for the brightly colored blooms against blue water.

Zooming even farther back, Earth’s blue water is visible from thousands of miles away. The water around us makes our planet habitable and makes our planet shine blue among the darkness of space.

Knowing where the water is, and where it’s going, helps people make better decisions about how to manage it. Earth’s climate is changing rapidly, and freshwater is moving as a result. Some places are getting drier and some are getting much, much wetter. By predicting droughts and floods and tracking blooms of algae, our view of freshwater around the globe helps people manage their water.

Make sure to follow us on Tumblr for your regular dose of space: http://nasa.tumblr.com.

THE PALE BLUE DOT OF EARTH This image of Earth is one of 60 frames taken by the Voyager 1 spacecraft on February 14, 1990 from a distance of more than 6 billion kilometers (4 billion miles) and about 32 degrees above the ecliptic plane. In the image the Earth is a mere point of light, a crescent only 0.12 pixel in size. Our planet was caught in the center of one of the scattered light rays resulting from taking the image so close to the Sun. This image is part of Voyager 1's final photographic assignment which captured family portraits of the Sun and planets.  Look again at that dot. That's here. That's home. That's us. On it everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives. The aggregate of our joy and suffering, thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and peasant, every young couple in love, every mother and father, hopeful child, inventor and explorer, every teacher of morals, every corrupt politician, every "superstar," every "supreme leader," every saint and sinner in the history of our species lived there--on a mote of dust suspended in a sunbeam.The Earth is a very small stage in a vast cosmic arena. Think of the rivers of blood spilled by all those generals and emperors so that, in glory and triumph, they could become the momentary masters of a fraction of a dot. Think of the endless cruelties visited by the inhabitants of one corner of this pixel on the scarcely distinguishable inhabitants of some other corner, how frequent their misunderstandings, how eager they are to kill one another, how fervent their hatreds.Our posturings, our imagined self-importance, the delusion that we have some privileged position in the Universe, are challenged by this point of pale light. Our planet is a lonely speck in the great enveloping cosmic dark. In our obscurity, in all this vastness, there is no hint that help will come from elsewhere to save us from ourselves.The Earth is the only world known so far to harbor life. There is nowhere else, at least in the near future, to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet. Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand.It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. To me, it underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we've ever known.

Carl Sagan - Solğun Mavi nöqtə.

Bu nöqtəyə bir də baxın,ora evimizdir.O bizik.Sevdiyimiz və tanıdığımız,adını eşitdiyimiz,yaşayan və ölmüş hərkəs ordadır.Bütün sevincimizin və kədərimizin cəmi,minlərcə bir-birini yalanlayan din,ideologiya və iqtisadi doktrin,insanlıq tarixi boyunca yaşayan hər ovçu və toplayıcı,hər qəhrəman və qorxaq,hər mədəniyyət qurucusu və dağıdıcısı ,hər kral və əkinci,hər aşiq çütlük,hər ana və ata,ümid dolu uşaq,ixtiraçı,kəşfiyyatçı ,əxlaq müəllimi,rüşvətxor siyasətçi,hər superstar,hər ulu öndər,hər müqəddəs və günahkar onun üzərində,bir günəş şüasının üzərində asılı olan o toz zərrəsindədir. Kainatın sonsuzluğu qarşısında dünya çox kiçik bir səhnədir.Bütün o general və imperatorlar tərəfindən axıdılan qan göllərini düşünün,qazandıqları zəfərlərlə bir toz dənəsinin bir anlıq ağası oldular.O zərrənin bir küncündə oturanların başqa bir küncündən gələn və özlərinə bənzəyən başqaları tərəfindən uğradıqları bitməz,tükənməz əziyyətləri düşünün,birbirlərini öldürmək üçün nə qədər də həvəsli idilər,bir birlərindən necə də nifrət edirdilər. Təkəbbürümüz,özümüzə verdiyimiz önəm,kainatda xüsusi yerimiz olduğu haqda olan düşüncəmiz,hamısı bu solğun ışıq nöqtəsi tərəfindən yox edilir.Planetimiz kainatın qaranlığında yalnız bir toz zərrəsidir.Bu möhtəşəm boşluq içində bizi bizdən xilas edəcək heçkim yoxdur. Dünya,üzərində həyat olduğunu bildiyimiz tək planetdir.Ən azından yaxın gələcəkdə gedəbiləcəyimiz başqa yer yoxdur.Ziyarət edəbilərik,amma hələki orda həyat qura bilmərik.Bəyənsəniz də bəyənməsəniz də hələki dünya sığınabiləcəyimiz tək yerdir. Astronomiyanın insanı daha təvazökar olmağa məcbur edən və şəxsiyyət qazandıran bir təcrübə olduğu deyilir.Bəlkə də insanın təkəbbürünün nə qədər mənasız olduğunu bundan daha yaxşı göstərən bir şəkil yoxdur.Məncə birbirimizə daha yaxşı davranma öhdəliyimizi vurğulayır və bu mavi nöqtəyə,evimizə.

Pale blue dot

"Da questo punto di osservazione, la Terra può non sembrare di particolare interesse. Ma per noi, è diverso. Guardate ancora quel puntino. È qui. È casa. Siamo noi. Su di esso, tutti quelli che amate, tutti quelli di cui avete mai sentito parlare, ogni essere umano che sia mai esistito, hanno vissuto la propria vita. L’insieme delle nostre gioie e dolori, migliaia di presuntuose religioni, ideologie e dottrine economiche, ogni cacciatore e raccoglitore, ogni eroe e codardo, ogni creatore e distruttore di civiltà, ogni re e suddito, ogni giovane coppia innamorata, ogni madre e padre, figlio speranzoso, inventore ed esploratore, ogni predicatore di moralità, ogni politico corrotto, ogni “superstar”, ogni “comandante supremo”, ogni santo e peccatore nella storia della nostra specie è vissuto lì su un granello di polvere sospeso dentro ad un raggio di sole. La Terra è un piccolissimo palco in una vasta arena cosmica. Pensate ai fiumi di sangue versati da tutti quei generali e imperatori affinché, nella gloria ed il trionfo, potessero diventare i signori momentanei di una frazione di un punto. Pensate alle crudeltà senza fine impartite dagli abitanti di un angolo di questo pixel agli abitanti scarsamente distinguibili di qualche altro angolo, quanto frequenti i loro malintesi, quanto smaniosi di uccidersi a vicenda, quanto ferventi i loro odii. Le nostre ostentazioni, la nostra immaginaria autostima, l’illusione che abbiamo una qualche posizione privilegiata nell’Universo, sono messe in discussione da questo punto di luce pallida. Il nostro pianeta è un granellino solitario nel grande, avvolgente buio cosmico. Nella nostra oscurità, in tutta questa vastità, non c’è nessuna indicazione che possa giungere aiuto da qualche altra parte per salvarci da noi stessi. La Terra è l’unico mondo conosciuto che possa ospitare la vita. Non c’è nessun altro posto, per lo meno nel futuro prossimo, dove la nostra specie possa migrare. Visitare, sì. Abitare, non ancora. Che vi piaccia o meno, per il momento la Terra è dove ci giochiamo le nostre carte. È stato detto che l’astronomia è un’esperienza di umiltà e che forma il carattere. Non c’è forse migliore dimostrazione della follia delle vanità umane che questa distante immagine del nostro minuscolo mondo. Per me, sottolinea la nostra responsabilità di occuparci più gentilmente l’uno dell’altro, e di preservare e proteggere il pallido punto blu, l’unica casa che abbiamo mai conosciuto." - Carl Segan sulla foto scattata, come da sua richiesta, dalla sonda Voyager 1, nel 1990, a sei miliardi di chilometri di distanza dalla Terra.  https://www.youtube.com/shared?ci=yAHWgwAPC8o